Ogen laven, gulzig staren,
en ze ogen ongedwongen.
Zacht en streng en nooit de weg kwijt,
roepen ze alle twee “Van Dongen”.
Wat een kansen wat een zicht,
op hemelsbreed alles bloeit.
Als plotseling de kansen keren,
wordt het kaal waar niets meer groeit.
Grote ogen, onbewogen,
zonder licht door boze tongen.
Zie ze stralen, ze verhalen,
zie de verhalen van van Dongen.
Wijd en open, strak gericht,
damp van warmte en van licht
Zoel en zacht, tot niets verplicht,
wild en onafhankelijk gezicht
Daar, die grote ogen,
“de donkerte van Kara Dagh”.
Het nieuwe zicht, met het vermogen,
zijn ogen die hij —
Zag de lijnen opgericht,
de vingers wijzen bontgenoot.
De lippen vol van vochtig licht.
Diepe diepe diepe rode rode,
diepe diepe diepe rode rode rood.
Daar, die grote ogen,
“de donkerte van Kara Dagh”.
Het nieuwe zicht, met het vermogen,
zijn ogen die hij —
Zag de lijnen opgericht,
de vingers wijzen bontgenoot.
De lippen vol van vochtig licht.
Diepe diepe diepe rode rode 3x
diepe diepe diepe rode rode rood.
Niets vormt de grens, waar de laatste kleuren staan.
Niets vormt de grens, waar hij niet voorbij mag gaan.
Niets zonder wens, raakt je diepe ogen aan.
Niets……
Verhullend naakt, de zwarte doeken.
Waarheid boven, nooit gelogen.
Vinden twijfels, blijven zoeken.
Ze liegen nooit, je eigen ogen…
Kees van Dongen, bekend van de ogen, zijn grote volle ogen die hij schilderde met volle kleuren. Weinigen weten dat het ook echt zijn ogen waren die hij zag en schilderde.
Femme rosé sur fond rouge (kees van Dongen)
Het was voor het eerst na de eerste wereldoorlog dat Kees van Dongen met zijn werk ( geïnspireerd op het korte verhaal “in de donkere tuinen van Kara Dagh” van de schrijfster/danseres Armen Ohanian) voor het nieuwe tijdschrift “La Rose de France” aansloot bij een opleving in de kunst waarbij verschillende activiteiten in de literatuur, muziek, beeldende kunst en poëzie samen kwamen via voordrachten en publicaties. Vlot breed, in een naoorlogse vrijere artistieke sfeer. Het vieren van het leven, de zucht naar het nieuwe, de vrede, de zon, de ogen, het leven in 1919.